27 Feb 2009
No one can hinder God from carrying out HIS plans for you. Once God sets something in motion, no one can stop it. You're under GOD's care.
Trust God, keep the faith.
Message 'to from Sis Vilma. This is very very true. Kahit lumuha pa ako ng balde balde, wala naman nabago kasi yun talaga ang kalooban ng Dios na mangyari. I just have to trust His wisdom and everything is for my own good. Ang galing talaga kumausap ng Dios, saktong-sakto!
I can say that I feel way better now than during those dark days of this month. Buti na lang I have sisses and bros to give me advise and if pwede nga lang iuntog nila ako para lang matauhan, malamang ginawa na nila. I am really thankful that I have them by my side.
Sobrang saya ko pala last Wed. Una, kasi tumawag si Allex para kamustahin ako. Then sabi ko medyo ok na, pero hindi pa din talaga laging ok, minsan ok, then the next day hinde, then ok na ulet sa susunod. Sabi nya, kaya daw ganun kasi di ko pa din daw accepted yung nangyari. Sabi nya din, punta daw ako US, sagot daw nya ko dun for 1 month, ako lang daw bahala sa airfare ko. Syempre go naman ako hehehe. Though di pa nga agad agad kasi wala pa ko visa. But I'm planning to take his offer para mabilis ang recovery.
Then after ng training namin sa syn man (Wed pa din), nag email si TL ko, sabi chat lang daw kami sandali after ng training. So ako naman, bumaba then expect ko may itatanong lang sya about something technical. Hindi pala, kasi sa Luna room pa kami nag usap. Ask pala nya if ok ako for secondment in Singapore, 2 weeks to one month and ASAP daw. So sabi ko, OO, kelangan ko yan! Sabi nya, bakit naman, kelangan ko daw ba ng money? Sabi ko hinde, need ko lang umalis para ibang environment and sobrang lungkot kasi ako. Kala ko alam na nya, so na-surprise sya nung sinabi ko wala na kami ng bf ko. Tapos yun, kwento kwento lang then nagbigay din sya ng advice kasi she has been through the same situation before. Mas mahaba pa nga yung heart talk namin kesa sa secondment topic. Sabi nya, kelangan ko nga talaga umalis kaya push daw nya sa manager namin na ako na lang yung ipadala. Medyo nagdadalawang isip din daw kasi kung ako yung aalis kasi wala daw magku-QA ng fixes. Sabi ng TL ko, mostly CL issues naman e nasa BOI and IOB so dadaan pa din sa kin yun. Kaya yun, sobrang saya ko. Pwede nga daw umalis by Fri kasi sobrang ASAP daw yung requirement so sabi ko go ako kahit nga Thu night hehe.
The other week, I was planning to get a job in singapore. Dami kasing memories dito sa mga lugar na madalas ako pumupunta: makati, cubao, apalit, pag pasok sa umaga, dadaan sa libis yung shuttle... Haaay. Ang hirap talaga maka-move forward if I keep on seeing those places.
Kahapon, it has been decided that I will leave on Sunday kasi Monday pa naman daw ang start talaga ng work. 2 weeks to 1 month daw ako dun. Medyo ide-delay ko muna ang pag aapply ng US visa (though before ko nalaman yung tungkol sa secondment, I was planning to pay the visa fee the next day) kasi di ko naman mas-schedule agad yung interview. And besides, dadaan pa yata ako sa butas ng karayom bago ako mapayagan magbakasyon for one month. Pero I'm hoping talaga na matuloy ako dun, entirely new place and a different experience tsaka one month vacation yun ha, kakaiba talaga yun! Last time na nakapagbakasyon ako ng ganun katagal e nung nag aaral pa ko, pag summer.
Nakakatawa yung topics sa Top 10 sa RX, sakto din sa kin (o baka naghahanap lang ako ng way para i-relate sa kin). Kahapon, Top 10 signs that loving a person becomes bad (or something to that effect, forgot ko na yung exact words e). Haaay... sobrang relate ako dun, kasi nga ayun, ok lang magmahal pero wag maging tanga! Tapos kanina naman, Top 10 signs that you are becoming an old maid. My gulay! I'm turning 30 this year. May nagsasabi sa kin old maid na daw ako when I was 25yrs old. Yung iba naman sabi ok lang kasi late na talaga nag aasawa ang mga tao ngayon. Ewan ko lang, what is it about being single in your 30s? Required ba mag asawa before 30??? San nakasulat, aber??? Reason ko is ayoko naman magka-baby kaya hindi ako nagmamadali mag asawa. Kasi may nagsabi sa kin dati ko ng officemate, pag 30 ka na daw at 1st baby pa lang, delikado na daw yun for the mom. Sabi naman ni Lea Salonga (who I think got her baby when she was 33 or 35), advance na ang science ngayon so dapat walang worries. Advice pa nya, don't get married just because everybody expects you to at a certain age. And I totally agree with her, period!
May mga naisulat na din akong short articles sa friendster about choosing to get married later or not to get married at all. Parang gusto ko ulet gumawa nun, this time I think it will be from a different point of view. Try ko na lang wag maging bitter. After all, I don't have to. At least ako yung nasa situation na niloko. Mas mahiya dapat yung nanloko!
Trust God, keep the faith.
Message 'to from Sis Vilma. This is very very true. Kahit lumuha pa ako ng balde balde, wala naman nabago kasi yun talaga ang kalooban ng Dios na mangyari. I just have to trust His wisdom and everything is for my own good. Ang galing talaga kumausap ng Dios, saktong-sakto!
I can say that I feel way better now than during those dark days of this month. Buti na lang I have sisses and bros to give me advise and if pwede nga lang iuntog nila ako para lang matauhan, malamang ginawa na nila. I am really thankful that I have them by my side.
Sobrang saya ko pala last Wed. Una, kasi tumawag si Allex para kamustahin ako. Then sabi ko medyo ok na, pero hindi pa din talaga laging ok, minsan ok, then the next day hinde, then ok na ulet sa susunod. Sabi nya, kaya daw ganun kasi di ko pa din daw accepted yung nangyari. Sabi nya din, punta daw ako US, sagot daw nya ko dun for 1 month, ako lang daw bahala sa airfare ko. Syempre go naman ako hehehe. Though di pa nga agad agad kasi wala pa ko visa. But I'm planning to take his offer para mabilis ang recovery.
Then after ng training namin sa syn man (Wed pa din), nag email si TL ko, sabi chat lang daw kami sandali after ng training. So ako naman, bumaba then expect ko may itatanong lang sya about something technical. Hindi pala, kasi sa Luna room pa kami nag usap. Ask pala nya if ok ako for secondment in Singapore, 2 weeks to one month and ASAP daw. So sabi ko, OO, kelangan ko yan! Sabi nya, bakit naman, kelangan ko daw ba ng money? Sabi ko hinde, need ko lang umalis para ibang environment and sobrang lungkot kasi ako. Kala ko alam na nya, so na-surprise sya nung sinabi ko wala na kami ng bf ko. Tapos yun, kwento kwento lang then nagbigay din sya ng advice kasi she has been through the same situation before. Mas mahaba pa nga yung heart talk namin kesa sa secondment topic. Sabi nya, kelangan ko nga talaga umalis kaya push daw nya sa manager namin na ako na lang yung ipadala. Medyo nagdadalawang isip din daw kasi kung ako yung aalis kasi wala daw magku-QA ng fixes. Sabi ng TL ko, mostly CL issues naman e nasa BOI and IOB so dadaan pa din sa kin yun. Kaya yun, sobrang saya ko. Pwede nga daw umalis by Fri kasi sobrang ASAP daw yung requirement so sabi ko go ako kahit nga Thu night hehe.
The other week, I was planning to get a job in singapore. Dami kasing memories dito sa mga lugar na madalas ako pumupunta: makati, cubao, apalit, pag pasok sa umaga, dadaan sa libis yung shuttle... Haaay. Ang hirap talaga maka-move forward if I keep on seeing those places.
Kahapon, it has been decided that I will leave on Sunday kasi Monday pa naman daw ang start talaga ng work. 2 weeks to 1 month daw ako dun. Medyo ide-delay ko muna ang pag aapply ng US visa (though before ko nalaman yung tungkol sa secondment, I was planning to pay the visa fee the next day) kasi di ko naman mas-schedule agad yung interview. And besides, dadaan pa yata ako sa butas ng karayom bago ako mapayagan magbakasyon for one month. Pero I'm hoping talaga na matuloy ako dun, entirely new place and a different experience tsaka one month vacation yun ha, kakaiba talaga yun! Last time na nakapagbakasyon ako ng ganun katagal e nung nag aaral pa ko, pag summer.
Nakakatawa yung topics sa Top 10 sa RX, sakto din sa kin (o baka naghahanap lang ako ng way para i-relate sa kin). Kahapon, Top 10 signs that loving a person becomes bad (or something to that effect, forgot ko na yung exact words e). Haaay... sobrang relate ako dun, kasi nga ayun, ok lang magmahal pero wag maging tanga! Tapos kanina naman, Top 10 signs that you are becoming an old maid. My gulay! I'm turning 30 this year. May nagsasabi sa kin old maid na daw ako when I was 25yrs old. Yung iba naman sabi ok lang kasi late na talaga nag aasawa ang mga tao ngayon. Ewan ko lang, what is it about being single in your 30s? Required ba mag asawa before 30??? San nakasulat, aber??? Reason ko is ayoko naman magka-baby kaya hindi ako nagmamadali mag asawa. Kasi may nagsabi sa kin dati ko ng officemate, pag 30 ka na daw at 1st baby pa lang, delikado na daw yun for the mom. Sabi naman ni Lea Salonga (who I think got her baby when she was 33 or 35), advance na ang science ngayon so dapat walang worries. Advice pa nya, don't get married just because everybody expects you to at a certain age. And I totally agree with her, period!
May mga naisulat na din akong short articles sa friendster about choosing to get married later or not to get married at all. Parang gusto ko ulet gumawa nun, this time I think it will be from a different point of view. Try ko na lang wag maging bitter. After all, I don't have to. At least ako yung nasa situation na niloko. Mas mahiya dapat yung nanloko!
Comments